Forum miłośników morza i podróży

[Gosia]

Ano możesz opowiedzieć więcej szczegółów. Co porabiałaś w tamtych rejonach???

[Krzysztof]

Ja mam wielu znajomych, którzy tam pracowali w Libii na budowach i to przez dłuższy okres 2-3 lata. Potrafią oni całymi godzinami z pasją opowiadać o tych czasach. w zeszłym roku jeden z nich odwiedził Libię, wyjeżdżając z grupą na takie spotkanie branżowe budowlanych i nawet mam zdjęcia z tego pobytu. Ma on po prostu ogromny sentyment do tego miejsca, w którym spędził tyle czasu i lepiej nie prowokować go do dyskusji, bo wtedy czas się nie liczy. Ja jestem nawet głęboko przekonany, że Ana była tam również dłuższy okres pracując, bo to nie jest miejsce dla turystyki indywidualnej, choć teraz się już to oczywiście zmienia. A może się mylę ?

[Krzysztof]

Tak wygląda dzisiaj pogoda odbita w szybie okna sypialni, jako produkt uboczny przy fotografowaniu storczyków z balkonu przez szybę w ramach poszukiwania dobrego oświetlenia.

[link widoczny dla zalogowanych]

[link widoczny dla zalogowanych]

[Gosia]

Nie tylko pogodę widać w szybie

[-Piotrek]

faktycznie

[Krzysztof]

Pod wieczór wyraźnie się wypogodziło, jak widać.

[link widoczny dla zalogowanych]

[Ana- Justyna]

tak w szybie widac fotografa? Tak bylam w Libi pracowalam w szpitalu w Syrt.Ten okres jest trudno zapomniec czesto wracam myslami do tego co tam przezalam co widzialam.

[Gosia]

Ano, musisz kiedyś opowiedzieć swoje przeżycia

[Krzysztof]

No właśnie, pisz codziennie po kilka zdań, a potem za jednym razem wkleisz to nam jako ciekawą lekturę.

[Krzysztof]

Znowu słyszę i widzę deszcz na szybach, ale na szczęście bez orkanu.

[Gość]

Czas jaki spedzilam w Libi nie mozna zapomniec ,ale czy moge to wszysko opowiedziec nie wiem?Byly chwile wesole ale i chwile gdzie ze strachem szlam na dyzur do chorego brata Kadafiego.Slyszalam, ze ktos napisal ksiazke z okresu jak ja tam pracowalam i wlasnie o moim szpitalu.

[Ana- Justyna]

przepraszam zapomnialam sie zalogowac.

[Gosia]

zdarza się i tak wiemy że to Ty

[Ana- Justyna]

aha!

[Krzysztof]

Przeżyłaś tam na pewno Aniu niesamowity okres w swoim życiu, również w pewnym sensie bardzo niebezpieczny, mając na uwadze choćby historię z bułgarskimi pielęgniarkami. Ale niebezpieczeństwo groziło w innych miejscach również. Podobno na drogach było pełno tzw, strażników rewolucji z odbezpieczonymi karabinami, w tym pełno nieletnich. Nigdy nie wiadomo, co takim przyjdzie do głowy, a odwołania nie było do kogo złożyć w razie czego. Z mojej firmy również wyjechało mnóstwo osób do pracy, budowali farmy na obrzeżach pustyni. Pojechali bo wtedy to się bardzo opłacało. Ja nie byłem tam, bo nie miałem czasu na takie wyjazdy, budowałem wtedy dom. I tak na tym wygrałem, bo wziąłem kredyt na połowę domu, a po dwóch latach dzięki zawirowaniom u nas w kraju spłaciłem kredyt w wysokości 2-3 pensji miesięcznych. Dzisiaj to już takich interesów nie można zrobić. Ale chętnie poczytamy Cię Aniu, Twoje wspomnienia.