Forum miłośników morza i podróży

[Roman M]

Dobry wieczór dla wszystkich zaglądających na forum.
Zgodnie z moją zapowiedzią jestem, aby kontynuować dalej obraz miejscowości nadmorskich WR z pierwszych lat moich wakacyjnych pobytów.
Bardzo mnie cieszy że Nastka, być może i inne osoby będą wpisywać swoje wspomnienia co zapamiętali szczególnego z poprzednich lat.
Przekazywany przez mnie ten klimat Niechorza i innych miejscowości WR z tamtych lat ma na celu również i to że być może część naszych młodszych osób odwiedzających forum będzie mogła przeczytać jak tam było lat temu ...
Główne moje założenie jest takie, aby się nie powtarzać z tym co być może już wspominałem na rewalskiej stronie.
W pierwszych latach jak pamiętam oczywiście przyjazdy na WR odbywały się głównie w okresie głównego sezonu letniego, gdyż ośrodki posiadały przede wszystkim domki drewniane.
W sezonie pojawiali się licznie tutyści przyjeżdżający pod namioty głównie w lasku pomiędzy Kaprysem a plażą przy kanale.
Wtedy dużą grupę stanowili turyści z d.NRD mieli takie duże namioty z przedsionkami i obok każdego namiotu stał Trabant lub Wartburg.
Myśmy przyjeżdżali wtedy na początku autobusami zakładowymi lub kolejką wąskotorową, a wtedy jeszcze nieliczni samochodami prywatnymi, ale oni już mieli w zasadzie wszyscy własne samochody czyli byli pod tym względem nieco lepiej.
Pobyt w maju czy wrześniu gdzie noce i poranki nad morzem bywają chłodne i jest duża wilgotność powietrza powodowało że wczasowicze by się przeziębili. Wyjątek może stanowiły domy FWP gdzie w miarę chętnych były organizowane turnusy od końcówki maja i we wrześniu dla emerytów.
Podczas spacerów głównie wieczornych w stronę czy to Pogorzelicy czy Rewala, starałem się poznawać jakie ośrodki wczasowe znajdują się i z jakich firm, miast itd
Jeśli chodzi o Niechorze to 3 dość duże poznańskie zakłady pracy miały swoje ośrodki zakładowe.Do tego do domów FWP przyjeżdżało trochę osób z Poznania i z okolic.
Do tego Pogorzelica, Rewal i pozostałe miejscowości to w sezonie spora grupa poznaniaków nabierała powietrza morskiego do płuc na i nabierało sił na dalsze miesiące pracy i marzyło o następnym przyjeździe za rok.
Pamiętam jeszcze niektóre budynki w Niechorzu których dzisiaj już nie ma jak taki dość charakterystyczny Dom wczasowy FWP Błękitna ze stołówką przy obecnej ul.Wschodniej. Z terenu naszego ośrodka było tam takie wyjście boczne w kierunku głównej niechorskiej alei spacerowej wówczas o nazwie ul ... obecnej Alei Bursztynowej.Było to wtedy takie charakterystyczne, że jak przechodziliśmy tam na skróty w porach wydawania posiłków to rozchodził się taki przyjemny zapach z kuchni stołówki DW Błękitna.
Natomiast większość tych budynków z przełomu wieków i wybudowanych w różnych stylach przy głównej alei były własnością FWP.
Wówczas FWP zaczęło budować pierwsze pawilony ośrodki jak np Zacisze o numerach ... jak w rejonie obecnej ul.Świdnickiej powstały takie dwa podobne jak niektóre w Pogorzelicy również pochodzące z tamtego okresu mniej więcej czyli początek lat siedemdziesiątych.
Wówczas przychodnia zdrowia należąca do FWP gdzie znajdował się gabinet lekarski i apteka z których mogli korzystać wczasowicze na podstawie skierowania na wczasy znajdowała się w budynku w którym obecnie znajduje się Muzeum Rybołówstwa Morskiego.
Przyznam, że zawsze podobał mnie się ten budynek pochodzący z lat trzydziestych i jego piękne położenie przy głównej alei.
Na szczególną uwagę zasługuje również ośrodek Posejdon poznańskiej firmy, który ze względu na bliskie położenie przy pasie wydm jest atakowany przez fale i może zostać w części zalany od strony plaży.
Osobiście znałem niektórych pracowników którzy budowali ten ośrodek jak również później konserwowali i remontowali.
W tym ośrodku też odbywały się wieczorki taneczne zapoznawcze i pożegnalne i tak w ogóle można było się tam pobawić.
Natomiast w centrum Niechorza większość domów rybaków była wtedy jeszcze w stanie jaki zastali nowi mieszkańcy po wojnie i było to takie autentyczne mające swoisty folklor.
Charakterystyczne domy rybaków o różnej architekturze i położeniu przy uliczkach jak i domy z gospodarstwami rolników przy wjeździe do Niechorza i przy drodze do latarni morskiej, wszystko to wydawało się takie trochę inne jak u nas i było pewną atrakcją co z przyjemnością oglądałem.
Pierwszy pobyt na latarni morskiej i widok z górnego tarasu, oraz bardzo ciekawe opowieści pana latarnika sprawiły że było to dość ciekawe.
Przy tej okazji wspomnę, że będąc w tym roku na latarni morskiej w czerwcu dowiedziałem się że właśnie ten pan emerytowany latarnik żyje ma ponad 80 lat i mieszka nadal w budynku latarni.
Stara restauracja Bałtyk była wówczas lokalem gdzie odbywały się wtedy znane dancingi gdzie wczasowicze wieczorami prowadzili życie towarzyskie.
Bardzo zapamiętałem wtedy Bar KOTWICA ( niedaleko remizy OSP )dzisiaj już nieistniejący, a wtedy był to raczej bar całoroczny gdzie rybacy niechorscy mogli po pracy napić się piwa w takich kuflach.
Fajnie było popatrzeć sobie jak rybacy po rannych połowach ryb jak wrócili szczęśliwie z morza na brzeg. ubrani w charakterystycznie ubiory z takim trzydniowym zarostem stali i pili piwo gasząc pragnienie.
Również niechorska kaplica była otoczona wolną przestrzenią, gdzie na placyku gromadzili się liczni wczasowicze przybyli na msze św.
Wewnątrz kaplicy było bardzo mało miejsca i niewiele osób mogło wejść do środka.
W ogóle jak przypominam i patrzę na niektóre zdjęcia to spacerując główną aleją niechorską do Pogorzelicy było w niektórych miejscach wiele wolnej przestrzeni nie było tego przesycenia zajęcia każdego wolnego miejsca.
Na pewno to dodawało tego specyficznego klimatu sprzyjającego dla relaksu, odpoczynku i poczucia odprężenia, krótko mówiąc odczuwało się bardzie luz blues.
Myślę że się z tym zgodzicie choć w części mam nadzieję.
Na dzisiaj będę kończyć pozdrawiając serdecznie Gosię, Nastkę, Ewę, Krzysztofa, Piotrka i wszystkie pozostałe panie i panów życząc wszystkim miłej niedzieli.

[Krzysztof]

Dziękuję Ci Roman za kolejne wspaniałe wspomnienia i osobiste Refleksje z dawnych pobytów w Niechorzu i Pogorzelicy.

[Gosia]

Roman przepiękne wspomnienia, zwłaszcza dla tych którzy nie mięli okazji tak często bywać na Wybrzeżu Rewalskim. Dzięki temu mogę je bliżej poznać. Ja niestety byłam tylko raz w Pobierowie, ale to wystarczyło żeby to miejsce całkowicie mnie zauroczyło.

[Krzysztof]

Skoro Gosiu byłaś tylko raz, to rzeczywiście radzę się wczytywać we wspomnienia Romana i oglądać nasze zestawy wspomnieniowe i aktualne zdjęć z WR. Ja osobiście z Pobierowa dużo zdjęć nie posiadam, kilka tegorocznych już zamieściłem. Może Piotrek coś znajdzie jeszcze u siebie.
W takim razie Roman prosimy o dalsze wspomnienia, uwagi i refleksje.
Może i ja kiedyś zdobędę się na jakąś analizę tych miejscowości WR, ale raczej obecną, na razie zdaję się na pamięć Romana.

[Gosia]

Piotrek szukaj w takim razie, chętnie obejrzę zdjecia z Twoich pobytów na WR

[Krzysztof]

Tegorocznych na pewno nie ma, a w innych latach nie wiem czy miał cyfrówkę.

[Gosia]

skanowane też mogą być

[Krzysztof]

Oczywiście, ale to już wymaga trochę pracy, ale jeśli chodzi o stare zdjęcia to nie ma innego wyjścia.

[Gosia]

Mam nadzieje że Piotrek to dla mnie zrobi i sie troche pomęczy. Liczę na to

[Krzysztof]

Myślę, że nie ma innego wyjścia jak się trochę potrudzić.

[Gosia]

Jak nie ma skanera to zawsze może mi przesłać zdjecia

[Krzysztof]

Jak nie ma w domu, to w pracy znajdzie na pewno. Choć skanery są dość tanie.

[Gosia]

Do kupna skanera już go nie bedę zmuszać, bez przesady

[Krzysztof]

Oczywiście, taniej jest wysłać oryginały.

[Gosia]

A i ja z oryginałów się bardziej ucieszę